Zorgen voor geslaagde re-integratie
De volgende elementen helpen werknemers om na een ziekte of ongeval snel weer aan het werk te gaan:
- Een beleid ontwikkelen rond
Met re-integratie worden alle procedures en initiatieven bedoeld die erop gericht zijn mensen die geconfronteerd zijn met een verminderd werkvermogen of verminderde capaciteiten (vanwege arbeidsongeschiktheid, ziekte of ouder worden) te helpen weer aan het werk te gaan.
: Voor werkgevers is het verstandig om een beleid rond
Met re-integratie worden alle procedures en initiatieven bedoeld die erop gericht zijn mensen die geconfronteerd zijn met een verminderd werkvermogen of verminderde capaciteiten (vanwege arbeidsongeschiktheid, ziekte of ouder worden) te helpen weer aan het werk te gaan.
op te nemen in het arbobeleid inzake ziekteverlof en
Een werknemer die arbeidsongeschikt is, kampt met lichamelijke of geestelijke beperkingen die de uitvoering van zijn werk in de weg staan. Onder arbeidsongeschikte werknemers vallen ook mensen met een chronische, langdurige of voortschrijdende aandoening. (Bron)
. In dat beleid worden taken en verantwoordelijkheden van de betrokken actoren vastgelegd, evenals de procedures rond de communicatie met de werknemer en de maatregelen voor het aanpassen van de werkplek. - Tijdig maatregelen nemen: De kans op een geslaagde terugkeer naar het werk is veel groter als er snel na het begin van de afwezigheid maatregelen worden genomen. Die moeten vooral gericht zijn op de gezondheidsproblemen van de werknemers, zodat zij zo snel mogelijk weer (gedeeltelijk) aan het werk kunnen.
- Aangepaste oplossingen: Maatregelen om de werknemer te re-integreren dienen te worden afgestemd op zijn of haar behoeften en mogelijkheden en geen "one-size-fits-all"-oplossing te zijn. Kortere werktijden, aangepaste werkplekken en/of bijgestelde taakeisen kunnen worden ingevoerd om het werk aan te passen aan wat de individuele werknemer kan.
- Kijken naar wat iemand kan, niet naar wat hij/zij niet kan: Hoewel het
Het werkvermogen kan worden omschreven als het evenwicht tussen de middelen waarover iemand beschikt en werkgerelateerde factoren. Het werkvermogen wordt ook beïnvloed door de omgeving buiten het werk. Tot iemands persoonlijke middelen behoren onder meer: (1) zijn gezondheid en functionele capaciteiten; (2) zijn competenties en vaardigheden; (3) zijn waarden, attitudes en motivatie. Onder werkgerelateerde factoren vallen de inhoud van het werk, de werkomgeving, de werkorganisatie en het leiderschap. (Bron)
misschien is veranderd, is het nuttig om de nadruk te leggen op de huidige vaardigheden en mogelijkheden van de werknemer en het werk daaraan aan te passen. - Omvattende maatregelen: Bij maatregelen om werknemers weer aan de slag te krijgen, moet naar het totaalplaatje worden gekeken. Alles, van de omstandigheden op de werkplek tot sociale en persoonlijke factoren, moet in aanmerking worden genomen (bv. de ongemakken van de verplaatsingen voor behandelingen, de samenwerking tussen collega's op het werk, enz.).
- Communicatie en een gezamenlijk doel: Bij een goed proces om weer aan het werk te gaan zijn verschillende mensen betrokken, van de werknemer, de werkgever, HR en de arbodienst tot de behandelende arts, de sociale verzekeraar en het opleidingsinstituut. Hoewel al deze spelers verschillende verantwoordelijkheden hebben binnen het proces, moet iedereen hetzelfde doel nastreven: de werknemer snel en duurzaam aan het werk krijgen.