Różne aspekty starzenia się

Starzenie się jest procesem złożonym i stałym, zaczyna się w momencie naszego urodzenia a kończy, gdy umieramy. Proces ten jest wielowymiarowy i obejmuje zmiany o charakterze biologicznym, psychicznym i społecznym. Wiek danej osoby zazwyczaj definiuje się w latach i miesiącach ( Wiek kalendarzowy to wiek danej osoby mierzony w jednostkach (zazwyczaj latach) od urodzin do dnia obecnego. ), ale obejmuje on także inne aspekty:

Osoba w wieku kalendarzowym 57 lat może czuć się jak 50-latek ( Wiek psychiczny to wiek, na jaki dana osoba się czuje, działa, zachowuje. Ma on charakter subiektywny i opiera się na samoocenie danej osoby. ), być w formie 45-latka ( Wiek funkcjonalny odnosi się do poziomu sprawności funkcjonalnej danej osoby, w kontekście jej wieku kalendarzowego i płci. ) i zachowywać się jak 40-latek ( Wiek społeczny stanowi odzwierciedlenie kulturowych i społecznych oczekiwań na temat tego, jak ludzie powinni się zachowywać w określonym wieku. Stanowi szacunkową ocenę umiejętności danej osoby w sytuacjach społecznych, dokonywaną względem norm społecznie akceptowanych. ).

Zmiany zachodzące wraz z wiekiem

Wraz z upływem lat ludzie się zmieniają. Z wiekiem pojawiają się i kształtują takie cechy jak mądrość, zdolność strategicznego myślenia, refleksji, itd. Z wiekiem ludzie nabierają także doświadczenia oraz nabywają fachowej wiedzy. Z drugiej strony, niektóre zdolności funkcjonalne (głównie fizyczne i sensoryczne) słabną w wyniku naturalnych procesów starzenia się.

Zmiany zdolności funkcjonalnych związane z wiekiem nie są jednolite, ponieważ wpływ na nie ma szereg różnych czynników, jak na przykład:

• narażenia środowiskowe, w tym te znajdujące się w miejscu pracy
• genetyczna skłonność do zachorowań
• styl życia (dieta, aktywność fizyczna, palenie papierosów i spożywanie alkoholu)
• wykształcenie i status społeczno-ekonomiczny 
• płeć

Oznacza to, że pod względem zdolności funkcjonalnych pomiędzy osobami w tym samym wieku kalendarzowym mogą występować znaczące różnice.